آیا سبک تربیتی اشتباه والدین باعث مشکلات یادگیری کودکان می شود؟

پاسخ به این سوال بله است. متاسفانه بسیاری از والدین از اهمیت سبک تربیتی خود آگاه نیستند. و با سبک تربیتی اشتباه خود باعث ایجاد مشکلات یادگیری در کودکان می شوند.

نمونه هایی از انواع والدینی که باعث اختلالات یادگیری در کودکان می شوند در زیر آورده شده است.

والدین تندخو و پرخاشگر

این والدین با سخت گیری و تندخویی بویژه نسبت به اشتباهات کودکان باعث افسردگی و حتی دروغگویی کودکان می شوند. و در نتیجه نمی توانند الگوی خوبی برای کودکان باشند. و افسردگی کودک زمینه اختلالات و مشکلات یادگیری را در کودک فراهم می کند.

والدین وسواسی و کمال گرا

متاسفانه در این گروه مادران بیشتر از پدران، از کودکان خود انتظار کمال گرایی دارند. و اشتباه و خطا را در کودک به راحتی پذیرا نیستند. چون تمایل دارند کودکانی بی نقص و کامل و اصطلاحا همه چیز تموم داشته باشند.

این گروه به علت انتظارات خارج از توان هوشی کودک باعث ایجاد زمینه اضطراب و افسردگی و انزوا درکودک می شوند.  و درنتیجه این سبک تربیتی حتما اختلالات یادگیری مشاهده می شود.

والدین مضطرب و آشفته

این والدین به علت میزان اضطراب بالای خودشان، به شدت اضطراب را به کودک منتقل می کنند و زمینه ی بی قراری و وسواس را در کودک ایجاد می کنند. که در نتیجه نتیجه مشابه همان موارد گفته شده ی قبل است.

والدین متوقع و گیرنده

این سبک والدین همیشه از کودکان خود توقع دارند. انتظار توجه به حرف های شان را دارندو در حالیکه خودشان به کودکان توجه لازم را ندارند.

این سبک تربیت برای کودک احساس کمبود توجه را همراه دارد، که در نتیجه اضطراب همراه همیشگی کودک است.

والدین انفجاری

این والدین هیجانات مثبت و منفی خود نسبت به کودک را به صورت انفجاری نشان می دهند. این هیجانات همان گونه که ذکر شد چه به صورت هیجانات مثبت و چه هیجانات منفی می باشد. این افراد باعث ایجاد اختلال سلوک در کودک می شوند.

والدین منفی نگر

این والدین به صورت مداوم احساس ناتوانی را درکودک ایجاد می کنند. در گفته هایشان از جملاتی مانند ” بلد نیستی”، “کار تو نیست”، “خرابش می کنی”، ” تو نمی تونی” بسیار استفاده می کنند.

این سبک تربیت والدین باعث ایجاد و رشد افکار منفی در کودکان می شود. و کودک نسبت به خود احساس خوبی نخواهد داشت و احساس ناتوانی در او جوانه می زند.

والدین پرمشغله

این سبک والدین وقت کافی برای کودک نمی گذارند. و با دادن رشوه و باج به کودک نبودن خود را توجیه می کنند.

این سبک تربیتی می تواند زمینه های بی مسئولیتی و پرتوقع بودن را درکودک ایجاد کند.

اگر یک یا چند مورد از گزینه های بالا درمورد شما صدق می کند، بهتر این است که درمورد سبک تربیتی خود تجدید نظر کنید. شاید این گونه بتوان از اختلالات یادگیری و مشکلاتی که کودک در مدرسه و جامعه روبرو خواهد بود، پیشگیری کرد.